ΒΙΛΛΑ «ΙΚΑΡΟΣ»

Η βίλα αυτή με το όνομα «Ίκαρος» είναι μια από τις τρεις προτάσεις του αρχιτέκτονα για μια σύγχρονη κατοικία. Οι άλλες δυο είναι ο «Κύβος» και η «Άρτεμις». Το μέγεθος του οικοπέδου που απαιτείται πρέπει να είναι της τάξεως των τεσσάρων στρεμμάτων περίπου. Ιδανικό θα ήταν το οικόπεδο να βρίσκεται σε ένα πλατό, κάπου ψηλά.

Η βίλα αυτή, όπως και οι άλλες δύο, εντάσσονται στο εξής σκεπτικό. Ο αρχιτέκτονας οραματίζεται την ιδανική κατοικία και την περιγράφει ως εξής:

Θέλω η κατοικία να έχει το στοιχείο του νερού και μάλιστα να βρίσκεται σε άμεση επαφή με αυτό. Θέλω επίσης να ζω τη ζωή μου μέσα σε τέσσερις τοίχους, με πλήρη ελευθερία, χωρίς τον φόβο αδιάκριτων βλεμμάτων. Θέλω οι χώροι στους οποίους θα ζω να είναι ζωντανοί, να αναπνέουν. Θέλω οι χώροι να έχουν ποίηση.

Μια ράμπα με κλίση μόλις 5%, η οποία καθώς πλησιάζουμε μεταβάλλεται σε γέφυρα, μας οδηγεί στην κύρια είσοδο. Μπροστά μας ορθώνεται η πύλη, όπως ένα «Π», που αιωρείται πάνω από τη λίμνη με τα νούφαρα. Στα ήρεμα νερά της καθρεπτίζεται η κατοικία. Αριστερά μας, ξεδιπλώνεται μια από τις έξι πτέρυγες, είναι αυτή των υπνοδωματίων, και δεξιά μας η δεύτερη, που στεγάζει τα αυτοκίνητα.
Ένας σκοτεινός διάδρομος ασφυκτικά στενός που συνεχίζει ανηφορικός μας οδηγεί στο εσωτερικό. Στο απόλυτο σκοτάδι μια γαλάζια ανταύγεια αριστερά φωτίζει αμυδρά αλλά λυτρωτικά το διάβα μας. Ο διάδρομος που ακολουθούμε διαγράφει τεταρτοκύκλιο. Καθώς βαδίζουμε αφήνουμε δεξιά μας τη διακλάδωση που οδηγεί στο βεστιάριο, WC, και στο χώρο στάθμευσης των αυτοκινήτων.

Επιτέλους μπροστά μας ένα φως. Είναι το μεγάλο άνοιγμα του καθιστικού. Μένουμε μερικά δευτερόλεπτα ακίνητοι. Το βλέμμα μας προσπαθεί να συλλάβει την εικόνα που ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μας. Συμβαίνει κάτι με την προοπτική!! Φώς, όλα είναι φώς. Χώρος – φώς! Ο χώρος! Ο χώρος του καθιστικού βρίσκεται εμπρός μας. Μετά από τον στενό και χαμηλό διάδρομο, το καθιστικό φωνάζει δυνατά: ελευθερία! Η οροφή αρχίζει από τα τέσσερα και αγγίζει τα έξι μέτρα! Οι δυο πλευρές του καθιστικού είναι ανοιχτές με τζαμαρίες που αρχίζουν από το δάπεδο και φτάνουν μέχρι την κεκλιμένη οροφή. Οι άλλες δυο πλευρές είναι κλειστές. Ο μεγάλος τοίχος, δυτικά μας, φιλοξενεί στο μέσον το τζάκι που πλαισιώνεται δεξιά και αριστερά με βιβλιοθήκες. Αριστερά μας τα νερά της πισίνας φτάνουν μέχρι την τζαμαρία και οι ανταύγειες της βάφουν γαλάζια την οροφή.

Συνεχίζοντας την πορεία μας στο διάδρομο φτάνουμε έξω από την πτέρυγα όπου στεγάζονται το μαγειρείο, ο χώρος της τραπεζαρίας και εν συνεχεία το σκέλος με το στεγασμένο χώρο που εξυπηρετεί την πισίνα με βοηθητικούς χώρους και ψησταριά.
Η πτέρυγα των υπνοδωματίων βρίσκεται πίσω από τον διάδρομο με προσανατολισμό ανατολικό.
Από τον διάδρομο που οδηγεί στην πτέρυγα των υπνοδωματίων φτάνουμε στη σκάλα που οδηγεί στο ατελιέ-ξενώνα. Εδώ μεγάλα παράθυρα προς το βορρά, από τη μια πλευρά, και άμεση οπτική επαφή με τον αέρα του καθιστικού από την άλλη, μια μεγάλη βεράντα έξω από το ατελιέ αφήνει το βλέμμα ελεύθερο προς τον βορρά, ανατολή και νότο.

Τελειώνοντας επιχειρούμε έναν περίπατο γύρω από την κατοικία, η οποία αποτελείται από έξι πτέρυγες.
Η έντασηείναι ο κατάλληλος χαρακτηρισμός που θα μπορούσε να περιγράψει με μια μόνο λέξη την κατοικία αυτή. Καθώς αρχίζουμε τον περίπατό μας, το πρώτο που πέφτει στην αντίληψή μας είναι η πτέρυγα της εισόδου. Σε καμία από τις δύο άλλες κατοικίες δεν είναι τόσο ευδιάκριτη η είσοδος. Έχουμε σταθεί μπρος στη βορινή πλευρά της κατοικίας, η οποία είναι και η πλευρά της πτέρυγας της εισόδου. Από το σημείο αυτό βλέπουμε στα αριστερά μας την πτέρυγα των υπνοδωματίων. Καθώς πλησιάζουμε δημιουργείται η εντύπωση ότι αυτή μετακινείται προς τα έξω. Είναι όπως το φαινόμενο με τα τρένα. Όταν αρχίζει να μετακινείται η αμαξοστοιχία μας, έχουμε την εντύπωση ότι μετακινείται αυτή που είναι δίπλα μας. Στα δεξιά μας η πτέρυγα στάθμευσης των αυτοκινήτων. Η πτέρυγα αυτή αρχίζει να κινείται προς τη Δύση. Είναι μια εντύπωση!! Ενώ λοιπόν πλησιάζουμε προς το σκέλος της εισόδου μπαίνουν σε κίνηση τα πάντα. Η κατοικία ζει!!
Ανασηκώνοντας το βλέμμα μας προς τα επάνω αντικρίζουμε το κτίσμα που στεγάζει το ατελιέ. Δεν εδράζεται πουθενά!! Αιωρείται!!

Έχουμε αφήσει τη βορινή πλευρά και κατευθυνόμεθα προς την ανατολική πλευρά. Μπροστά μας η πτέρυγα με τους βοηθητικούς χώρους της πισίνας, τραπεζαρίας και μαγειρείου, έρχεται προς τα επάνω μας, ενώ η πτέρυγα που εξυπηρετεί την πισίνα, αριστερά, και η πτέρυγα των υπνοδωματίων, δεξιά, απομακρύνονται!!

Συνεχίζοντας φτάσαμε στη νότια πλευρά της κατοικίας.
Είναι η πιο εντυπωσιακή! Η πτέρυγα του καθιστικού! Γυάλινη, διάφανη αφήνει τα βλέμματα μας να εισχωρήσουν στο εσωτερικό του καθιστικού. Το θέαμα είναι συναρπαστικό! Η κεκλιμένη οροφή, η πισίνα, η πτέρυγα αριστερά στο βάθος και μπροστά, δεξιά μας, η πτέρυγα της πισίνας. Όλο αυτό το σύμπλεγμα με τους καθαρά γεωμετρικούς όγκους μας αφήνει άφωνους.
Φεύγουμε με την ακλόνητη πεποίθηση ότι μόλις επισκεφτήκαμε μια κατοικία που θα μπορούσαμε να την κατατάξουμε στο κεφάλαιο της αρχιτεκτονικής που ονομάζουμε: ζωντανή αρχιτεκτονική, μια αρχιτεκτονική ελεύθερη, για ανθρώπους που είναι πραγματικά ελεύθεροι!!