ΒΙΛΛΑ «ΚΥΒΟΣ»

Το να υλοποιείς μια κατοικία με λίγα υλικά είναι προτέρημα τελικά.
Σ έναν κόσμο όπου πρωταγωνιστεί το χάος, ο θόρυβος, το άγχος και ο εξαντλητικός ρυθμός ζωής, γίνεται όλο και πιο επιτακτική στις μέρες μας η ανάγκη αναζήτησης μιας νησίδας ηρεμίας και ασφάλειας για τον άνθρωπο.
Μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Μια όαση όπου να μπορεί να ζήσει την απόλυτη ελευθερία!!
Σήμερα, με την αρχιτεκτονική μελέτη που παρουσιάζω, προτείνω το μοντέλο μιας σύγχρονης κατοικίας που πληρεί τις προϋποθέσεις που προανέφερα.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Από τον δρόμο μπορεί κανείς να δει τον καθαρό όγκο που ορθώνεται πάνω από το έδαφος. Είναι ένα ισχυρό, μεγαλοπρεπές, υπερμεγέθες «Π». Μια πύλη. Έχει μήκος όσο και πλάτος, 21 μέτρα. Ύψος 7 μέτρα. Γέρνει ελαφρώς προς το Νότο. Είναι σαν να υποκλίνεται στον ήλιο, προσφέροντας ηλιοπροστασία στο καθιστικό με τις μεγάλες τζαμαρίες.

Την ηρεμία του δυόροφου όγκου έρχεται και διαπερνά διαγώνια, με τρομερή «βία», ένα μονώροφο κτίσμα, από την βορειοδυτική άκρη του οικοπέδου μέχρι την νοτιοανατολική και βάζει σε κίνηση όλο το σύμπλεγμα.

Ο κύβος έχει δυο πλευρές κλειστές, προστατεύοντας τους ενοίκους από τα αδιάκριτα βλέμματα των γειτόνων. Και δυο πλευρές ανοιχτές, της εισόδου και του κήπου αντίστοιχα.

Ένας ψηλός τοίχος, στην περίμετρο του οικοπέδου, απομονώνει την κατοικία από τους περαστικούς.

Αφήνοντας πίσω μας τον αυλόγυρο, διασχίζοντας έναν διάδρομο-ράμπα τοποθετημένο διαγώνια στο κτίσμα, πλησιάζουμε την κύρια είσοδο. Το σχήμα αυτής της μεγάλης πύλης που ορθώνεται εμπρός μας μεταφράζεται σ” ένα μεγάλο «Καλώς ήρθες»!!

Όσο πλησιάζουμε το συναίσθημα της προστασίας μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Η διαγώνιος συνεχίζεται στο κτίσμα. Έχουμε περάσει στο χώρο της εισόδου. Είναι μικρός, χαμηλός και σκοτεινός. Μια σχισμή στον τοίχο απέναντι, που αρχίζει από την οροφή και καταλήγει στο δάπεδο, αφήνει μια δυνατή δέσμη φωτός να εφορμά με απερίγραπτη σφοδρότητα και να τεμαχίζει το σκοτάδι στα δυο. Φως και σκοτάδι.

Το φώς κρύβει δυνάμεις που είναι πολύ πιο πέρα από το να φωτίζει μόνο το σκοτάδι. Βοηθάει στη διαμόρφωση του χώρου. Μπορεί να συνδέει και να αποσυνδέει παίζοντας μαζί με την συμπαγή ύλη ή εναντίον αυτής.

Έχουμε αφήσει πίσω μας τον χώρο της εισόδου. Μπροστά μας ξεδιπλώνεται ένας στενός διάδρομος. Μοιάζει ατελείωτος. Ο διάδρομος αυτός ακολουθεί την διαγώνιο που άρχισε από το μονώροφο κτίσμα. Είναι σκοτεινός, μας πιέζει. Στο βάθος διακρίνουμε μια διέξοδο αλλά είναι πολύ μακριά. Δεξιά, πολύ μπροστά, ο τοίχος μοιάζει να αιωρείται. Δεν εδράζεται στο έδαφος. Μια φωτεινή γαλάζια ανταύγεια βάφει τον διάδρομο με το χρώμα της. Μια νότα αισιοδοξίας στην απόγνωση. Είναι η αντανάκλαση της πισίνας που αρχίζει έξω από τον τοίχο.

Καθώς προχωρούμε στον διάδρομο δημιουργείται ένταση. Βήμα προς βήμα, ανάμεσα σε δυο ψυχρούς τοίχους και ξαφνικά το άνοιγμα του καθιστικού δεξιά μας με έξι μέτρα ύψος!

Ένα συναίσθημα ανακούφισης, ελευθερίας. Από το σκοτάδι στο φώς, από τον μικρό, χαμηλό και στενό χώρο στον μεγάλο και ψηλό.

Βρισκόμαστε στον χώρο του καθιστικού. Εδώ ικανοποιούνται όλες οι αισθήσεις μας. Είναι μια έκρηξη στο ατέρμονο. Η ένταση έχει εξαφανιστεί. Ο χώρος του καθιστικού μοιάζει τεράστιος. Ο ΧΩΡΟΣ!! Έχει πέντε γωνίες, τρεις πλευρές κλειστές και δυο ανοιχτές. Με τζαμαρίες που αρχίζουν από το δάπεδο και τελειώνουν στην οροφή. Έξω από τις τζαμαρίες, το γαλάζιο φως της πισίνας που αγκαλιάζει το καθιστικό.

Μια γέφυρα μας συνδέει με το πράσινο του κήπου.

Αφήνουμε το καθιστικό. Βγαίνοντας στον στενό διάδρομο, ακριβώς απέναντι βρίσκεται η τραπεζαρία. Παραμερίζουμε την πτυχωτή πόρτα. Ένας άνετος χώρος, μια σάλα φαγητού. Ένα τραπέζι για δώδεκα καλεσμένους. Εντοιχισμένες ντουλάπες για τα απαραίτητα. Μια μεγάλη τζαμαρία απέναντι από την είσοδο. Όλος ο τοίχος.

Ένας κήπος απ” έξω. Ο χώρος επικοινωνεί άμεσα με τον χώρο της κουζίνας. Ευρύχωρος χώρος με γωνιά για πρόγευμα. Λούζεται με βορινό φως. Ελέγχει την κεντρική είσοδο και έχει άμεση πρόσβαση στο διάδρομο.

Συνεχίζοντας τον στενό διάδρομο και περνώντας στα αριστερά μας δυο ευρύχωρους ξενώνες και το κλιμακοστάσιο, που οδηγεί στον όροφο με τα υπνοδωμάτια και το ατελιέ, όπως επίσης και στο υπόγειο, έχουμε φτάσει στο τέρμα του διαδρόμου.

Ανοίγοντας μια πόρτα, ξαφνικά βρισκόμαστε έξω από την κατοικία. Εδώ είναι το σκέλος της σκεπαστής βεράντας με τους βοηθητικούς χώρους της πισίνας.

Από τη μια πλευρά, βορειοανατολική, ένας τοίχος μας προστατεύει από τα αδιάκριτα βλέμματα και από την άλλη εμφανίζεται με όλη την μεγαλοπρέπειά του ο ουρανός, ο κήπος, η πισίνα.

Στον όροφο υπάρχουν τρία μεγάλα υπνοδωμάτια με τα αντίστοιχα λουτρά τους και μεγάλες εντοιχισμένες ντουλάπες ρούχων.

Ιδιαίτερα μεγάλο το υπνοδωμάτιο του ζεύγους με επίσης μεγάλο λουτρό και εξώστη. Μεγάλες τζαμαρίες ανατολικά και βορειοανατολικά.

Ο διάδρομος που μας οδηγεί στα υπνοδωμάτια επικοινωνεί οπτικά με το καθιστικό. Αυτό συμβαίνει διότι η διαγώνιος χωρίζει σε δυο τρίγωνα την κατοικία, ένα τρίγωνο διώροφο και ένα που είναι ο χώρος του καθιστικού που έχει το ύψος δυο ορόφων.

Στο βάθος του διαδρόμου με εσωτερικό και εξωτερικό εξώστη το ατελιέ. Από το σημείο αυτό μπορεί κανείς να ελέγχει την είσοδο του οικοπέδου και ταυτόχρονα νά’χει οπτική επαφή με τον χώρο του καθιστικού.

Το βορειοδυτικό σκέλος, το μονώροφο, στεγάζει τρεις χώρους αυτοκινήτων και δυο αποθήκες.

Ο «Κύβος» μια «ΠΑΝΔΩΡΑ» αλλά μόνο με καλά!!